Szkoła Podstawowa nr 12 powstała w roku 1954.Pierwszą jej siedzibą był budynek przy ulicy J. Piłsudskiego (obecny gmach SSP nr 6). W szkole istniało 16 oddziałów i uczyło szesnastu nauczycieli. Dyrektorem szkoły została Zdzisława Makarewicz. W dziesiątą rocznicę powstania szkoła otrzymała imię Michała Kajki.

W 1971 r., przy ówczesnej ul. Małgorzaty Fornalskiej, rozpoczęto budowę obecnego gmachu szkoły. Przekazanie budynku odbyło się 20 lipca 1972 r.

 

 

Szkoła rozwijała się prężnie. Działały kółka zainteresowań, Spółdzielnia Uczniowska, SKO, LOP, PCK i TPPR. Wspaniale pracował szczep harcerski. zez wszystkie lata olbrzymią wagę przykładano do rozwoju kultury fizycznej uczniów i ich zainteresowań sportem. Działania te przynosiły owoce w postaci niezliczonych sukcesów sportowych odnoszonych przez młodzież... Mury szkoły opuściło wielu wybitnych zawodników.

Kiedy w nowym budynku rozpoczynały się już pierwsze zajęcia otoczenie szkoły wciąż było wielkim placem budowy. Powstawały boiska, tor, bieżnie, skwery. Nauczyciele i uczniowie aktywnie uczestniczyli w porządkowaniu terenu przyszkolnego.

Szkoła ruszyła pełna parą. Pierwsza rada pedagogiczna, rozpoczęcie roku, ślubowanie pierwszoklasistów, pierwsze lekcje. Tak jak dziś, tylko bohaterami tych codziennych wydarzeń byli wtedy rodzice i dziadkowie  naszych dzisiejszych uczniów.

 

Michał Kajka 1858-1940

Muzeum Kajki w Ogródku działa od 1968 roku i ma charakter biograficzny. W sposób chronologiczny ukazuje koleje życia, działalności i twórczości poety. Wystawione są tu egzemplarze kancjonałów i czasopism, które czytał M. Kajka i w których drukował swoje utwory. Ponadto eksponowane są rękopisy i książkowe wydania jego wierszy. Całość ekspozycji wzbogacona jest meblami po Kajce oraz eksponatami mazurskiej sztuki ludowej. W odrestaurowanym budynku gospodarczym mieści się wystawa sprzętu gospodarczego i narzędzi służących do ciesielstwa.

Mazurski poeta ludowy; działacz społeczny i obrońca języka polskiego; tworzył wiersze patriotyczne, satyryczno - polityczne, obyczajowe i religijne; "Pieśni mazurskie" (1927), "Zebrałem snop plonu..." (1958). Michał Kajka urodził się 27 września 1858 roku we wschodniej części Mazur, w Skomacku w powiecie ełckim. Ojciec jego, posiadając zaledwie cztery hektary gruntu, należał do drobnych chłopów. W latach 1864 - 1868 Michał Kajka chodził do szkoły elementarnej w Skomacku, a następnie, aż do czternastego roku życia, w pobliskich Roztkach. Po wczesnej śmierci ojca, Michał, mając siedemnaście lat, zaczął uczyć się ciesielstwa i murarstwa; potem był wziętym rzemieślnikiem. W roku 1883 mając lat 25 ożenił się z Wilhelminą Karasiówną z Ogródka i tam też osiadł na stałe. Pierwsze próby poetyckie podjął jeszcze w wieku szkolnym. Zadebiutował w roku 1884 w czasopiśmie "Mazur", które miało oblicze zdecydowanie polskie i mocno stało na straży praw języka polskiego na Mazurach. Wiele utworów wierszem i prozą opublikował w czasopiśmie "Mazur wschodnio -pruski", pisał także w "Nowinach", "Kalendarzach Prusko - Polskich", pod pseudonimem Prawdziński. Pisał listy i artykuły do "Gazety Ludowej". O polski język na Mazurach i poszanowanie mazurskiej kultury i praw zabiegał Kajka nie tylko jako pisarz, publicysta i poeta, ale również jako działacz społeczny. W październiku 1923 r . zostaje prezesem Zjednoczenia Mazurów organizacji, której głównym zadaniem było: "...ochrona i pielęgnowanie mowy polskiej jako języka ojczystego większości Mazurów, pielęgnowanie odziedziczonych po przodkach obyczajów, zwyczajów i kultury rodzimej, krzewienie świadomości o przynależności szczepowej ...". Organem prasowym organizacji był "Mazurski Przyjaciel Ludu" do którego Michał Kajka napisał wiele artykułów. Najbardziej dojrzałe i ciekawe utwory Kajki powstały w dwudziestoleciu międzywojennym min: "Ojczysta mowo nasza" utwór, który stał się prawdziwym hymnem Mazurów wzdychających do wolności.

 

Michał Kajka zmarł 22 września 1940 roku i został pochowany w Ogródku.

Muzeum Kajki w Ogródku działa od 1968 roku i ma charakter biograficzny. W sposób chronologiczny ukazuje koleje życia, działalności i twórczości poety. Wystawione są tu egzemplarze kancjonałów i czasopism, które czytał M. Kajka i w których drukował swoje utwory. Ponadto eksponowane są rękopisy i książkowe wydania jego wierszy. Całość ekspozycji wzbogacona jest meblami po Kajce oraz eksponatami mazurskiej sztuki ludowej. W odrestaurowanym budynku gospodarczym mieści się wystawa sprzętu gospodarczego i narzędzi służących do ciesielstwa.